Dreyfurzyści i ich społeczna narracja dla Francji

Budzanowska, Anna Teresa

doi:10.17399/HW.2018.174201

Author

Budzanowska Anna Teresa (Uniwersytet Śląski)

Title

Dreyfurzyści i ich społeczna narracja dla Francji
The Dreyfusards and their Social Narrative

Source

Horyzonty Wychowania, 2018, vol. 17, nr 42, s. 11-24, bibliogr. 34 poz.
Horizons of Education

Issue title

Narracja - perspektywa interdyscyplinarna

Keyword

Konflikty polityczne, Społeczeństwo, Ideologia
Political conflicts, Society, Ideology

Note

streszcz., summ.

Country

Francja
France

Abstract

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest charakterystyka źródeł powstania narracji dreyfurzystów, jednego z dwóch obozów opiniotwórczych we Francji, które ukształtowały się w następstwie afery Dreyfusa, doprowadzając do podziału społeczeństwa, zasadniczego dla zrozumienia późniejszej historii państwa francuskiego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pytania sformułowano następująco: Jak przebiegała dynamika polaryzacji postaw społecznych? Jaką rolę odegrali główni dreyfurzyści? Jakie wartości publiczne ukonstytuowały tożsamość polityczną, która w następstwie afery przyniosła nowe standardy praworządności i rozwiązania ustrojowe? W przygotowaniu artykułu wykorzystano narzędzia stosowane w metodologii badań politologicznych i analiz prasoznawczych. Rekonstrukcję przebiegu sporu politycznego dokonano na podstawie literatury, tekstów źródłowych i biografii wybranych dreyfurzystów. PROCES WYWODU: Podjęty problem usystematyzowano następująco: na tle wydarzeń historycznych zbadano przebieg i narrację kampanii medialnej, która stała się instrumentem walki politycznej, zmieniając bieg sprawy Dreyfusa oraz przynosząc skrajną polaryzację społeczeństwa. W tym kontekście zaprezentowano wkład Emila Zoli, przedstawiono dziedzictwo ideowe, polityczne, ustrojowe i cywilizacyjne dreyfurzystów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie historycznej i doktrynalnej rekonstrukcji faktów stwierdzono, że narracja obozu dreyfurzystów doprowadziła do zwrotów w sprawie Dreyfusa we Francji, gdyż ugrupowania prawicowe zostały wypchnięte na margines sceny politycznej, a środowisko wyrosłe z obozu dreyfurzystów wprowadziło nowe standardy ustrojowe III Republiki. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Sprawa Alfreda Dreyfusa i jej współczesna recepcja stanowi doskonały model do scharakteryzowania mechanizmów służących wykreowaniu sporów politycznych na podstawie narracji ideologicznej powstałej jako odpowiedź na wydarzenia stanowiące konstytutywny mit założycielski.(abstrakt oryginalny)

RESEARCH OBJECTIVE: The objective of the article is to characterize the narrative of the Dreyfusards, one of the two opinion forming camps in France, which emerged as a result of the Dreyfus affair which is crucial for understanding not only changes which were the outcome of the scandal, but also the entire subsequent history of France. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The problem question are follows: what was the dynamics of polarization of social attitudes? What role did the main advocates of the Dreyfus case play? What public values constituted political identity which, following the scandal, brought new standards of the rule of law and political solutions which still remain in force? The tools used in the methodology of political science research, press studies were used. The course of the political dispute has been reconstructed on the basis of literature, source texts and references to the biographies. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The problem has been systematized as follows: the course and narrative of the media campaign which became an instrument of political struggle altering the course of the Dreyfus affair and bringing extreme polarization of the French society. Subsequently, in this context, the fundamental creative contribution of Emil Zola was presented, as well as the ideological heritage of the Dreyfusards. RESEARCH RESULTS: On the basis of the reconstruction of facts, it was found that the narrative of the Dreyfusards, whose most important spiritual leader was Emil Zola, led to turns in the Dreyfus affair because right-wing parties were pushed to the margins of the political scene and the circles originating from the Dreyfusards introduced new constitutional standards of the Third Republic. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The Alfred Dreyfus case and its contemporary reception is a perfect model for characterizing mechanisms for creating political disputes based on ideological narrative formed as an interpretation and response to events constituting a constitutive founding myth.(original abstract)

Accessibility

The Main Library of the Cracow University of Economics

Full text

Bibliography

Berstein, S. (1999). Les culturs politiques en France. Paris: Seuil.
Biskupski, Z. (1998). Procesy wszechczasów. Warszawa: Infor.
Blum, L. (1935). Les souvenirs sur l'Affaire. Paris: Gallimard.
Budzanowska, A. (2014). Charles Maurras - twórca nacjonalizmu integralnego. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Cahm, E. (1978). Pour ou contre Emile Zola: les etudiants de Parisen janvier 1898. Billetin de la Societe d'etudes jaurresienne, 71.
Cahm, E. (1996). The Dreyfus Affair in French society and politics. London: Longman.
Chapman, G. (1955). The Drefus case a reassessment. New York: Reynal.
Duclert, V. (2006). De la justice dans l'Affaire Dreyfus. Paris: Fayard.
Duclert, V. (2007). Dreyfus au Panteon. Voyage au coeur dela Republique. Paris: Galaade.
Dziob, A. (2010). Badanie narracji - między psychologią, socjologią a językoznawstwem. Kwartalnik Językoznawczy, 2(2).
Harris, R. (2011). The man on Devil's Island. Alfred Dreyfus and the affair that divided France. London: Penguin Books.
Horoszewicz, M. (2017). Sprawa Dreyfusa. Ostrzeżenie sprzed wieku. Warszawa: Bellona.
Irvine, W.D. (1994). Politics of Human Rights: a dilema for The Ligue des Droits de l'Homme. Historical reflections, 20.
Kaczmarek, A. (2011). Sprawiedliwość nie jest dla Żydów! - sprawa Dreyfusa: antysemityzm w służbie III Republiki. Annales Universutatis Mariae CurieSkolodowska, XXIX(2), 32-43.
Le Procès Zola. (1898). Paris: "L'Aurore".
Mateja, M. (2016). Metodologia badań politologicznych. Analiza narracji. Warszawa: Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych, 185-202.
Mitterand, H. (2002), Zola, t. 3. Paris: Fayard.
Ory, P. i Sirinelli, J-F. (1986). Les intellectuels en France de lAfaire Dreyfus a nos jours. Paris: Armand Colin.
Pagès, A. (1991). Emile Zola, un intellectuel dans l'Affaire Dreyfus. Paris: Librarie Seguier.
Poliakov, L. (2000). Le Mythe aryen. Paris: CalmenLevy.
Reinach, J. (1901-1911). L'histoire de l'Affaire Dreyfus, t. 1: Le Proces de 1894 (1901), t. 2: Esterhazy (1903), t. 3: La crise (1903). Paris: La Revue Blanche.
ScheurerKestner, A. (1988). Les memoires d'un senateur dreyfusard. Paris: Beub & Reumaux.
Snyder, L.L. (1973). The Dreyfus Case: a documentary history. New Bruncwick: Rutger University Press.
Sobolewski, M. (1963). Od II Cesarstwa do V Republiki: z dziejów politycznych Francji 1870-1958. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Suwała, H., (1968). Emil Zola. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Wilson, S. (1982), Ideology and experience: antisemitism in France at the time of the Dreyfus Affair. London: The Littman Library.
Winock, M. (1992). Le mythe fondateur: l'Affair Dreyfus. Le model republicain. Paris: PUF.
Winock, M. (2011). Clemenceau. Paris: Perrin.
Zola, E., Correspondance, IX. 1897-1899. Montreal/Paris: Les Presses de l'Université de Montréal/Edition du C.N.R.S., 1993
Zola, E. (1897). Le Syndicat. Le Figaro, 01.12.
Zola, E. (1898). J'accuse...!. L'Aurore, 13.01.
Zola, E. (1901). La Vérité en marche. Paris: BibliothequeCharpentier.
Zola, E. (1994). L'Affaire Dreyfus. Lettres et enteretiens inédits. Paris: C.N.R.S.
Zola, E. (1953). Oskarżam. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Cited by

ISSN

2391-9485

Language

pol

URI / DOI

BazEkon - The Main Library of the Cracow University of Economics

Main menu