BazEkon - Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

BazEkon home page

Meny główne

Autor
Nikodem Anna (Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu)
Tytuł
Aproksymacja składki stop-loss
Approximation of the stop-loss premium
Źródło
Roczniki Kolegium Analiz Ekonomicznych / Szkoła Główna Handlowa, 2010, nr 21, s. 295-306, rys., bibliogr. 10 poz.
Tytuł własny numeru
Zagadnienia aktuarialne : teoria i praktyka
Słowa kluczowe
Model ujemny dwumianowy, Rozkład Poissona, Reasekuracja, Aproksymacja
Negative binomial model, Poisson distribution, Reinsurance, Approximation
Uwagi
streszcz., summ.
Abstrakt
Najczęściej stosowana składka w reasekuracji jest składka stop-loss. Jeżeli S oznacza całkowitą szkodę w reasekurowanym portfelu, a d jest poziomem retencji cedenta, to składka netto reasekuratora wynosi _(d) = E[(S 􀀀 d)+]. W przypadku, gdy zagregowane szkody maja rozkład arytmetyczny, składkę można wyznaczyć rekurencyjnie. Prostsze jest jednak zastosowanie aproksymacji. W literaturze składka stop-loss wyznaczana jest na ogół przy zastosowaniu m.in. aproksymacji rozkładem normalnym, NP-aproksymacji i przesuniętym rozkładem gamma. W referacie przedstawione zostaną inne aproksymacje tej składki w przypadku, gdy liczba szkód ma rozkład Poissona i ujemny dwumianowy. (abstrakt oryginalny)

In the stop-loss reinsurance the expected cost of insurance is called the net stop-loss premium. The reinsurer's risk premium is equal to _(d) = E[(S 􀀀d)+], where S denotes the aggregate claim amount and d is the retention. If the distribution of the aggregate claim amount is discrete, then the stop-loss premium can be calculated recursively. To compute this premium we can use also the approximations. In the literature the most popular approximations are normal approximation, NP-approximation and translated gamma approximation. In this paper different approximations of the stop-loss premium will be described. It will be considered a case where the number of claims is the Poisson distributed and the negative binomial distributed. (original abstract)
Dostępne w
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Biblioteka SGH im. Profesora Andrzeja Grodka
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Bibliografia
Pokaż
  1. Daykin C. D., Pentikainen T., Pesonen M., Practical risk theory for actuaries. Chapman Sz Hall, London 1994.
  2. Haldane J.B.S., The approximate normalization of a class of freąuency distributions. Biometrica 29, 1938, s. 392-404.
  3. Hurlimann W., A Gaussian exponential approximation to some compound Poisson distributions. ASTIN Bulletin, Vol. 33, No. 1, 2003, s. 41-55.
  4. Kaas R., Goovaerts M., Dhaene J., Denuit M., Modern actuarial risk theory. Kluwer Academic Publishers, Boston 2001.
  5. Klugman S.A., Panjer H.H., Willmot G.E., Loss models. From data to decision. John Wiley & Sons, New York 1998.
  6. Król M., Nikodem A., Migdał K., Wyznaczanie rozkładów prawdopodobieństwa zagregowanych wypłat firmy ubezpieczeniowej. Prace Naukowe Nr 1108 Akademii Ekonomicznej im. Oskara Lanego we Wrocławiu - "Statystyka aktuarialna - stan i perspektywy rozwoju w Polsce", pod redakcją W. Ostasiewicza. Wydawnictwo AE, Wrocław 2006.
  7. Modele aktuarialne, red. W. Ostasiewicz. Wyd. AE, Wrocław 2000.
  8. Panjer H.H., Willmot G.E., Insurance risk models. Society of Actuaries, Schaumburg 1992.
  9. Pentikainen T., Approximative evaluation of the distribution function of aggregate claims. ASTIN Bulletin, Vol. 17, No. 1, 1987, s. 15-39.
  10. Reijnen R., Alberts W., Kallenberg W.C.M., Approximation for stop-loss reinsurance premiums. Insurance: Mathematics and Economics, nr 36, 2005, s. 237-250.
Cytowane przez
Pokaż
ISSN
1232-4671
Język
pol
Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Udostępnij na Google+ Udostępnij na Pinterest Udostępnij na LinkedIn Wyślij znajomemu