BazEkon - Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

BazEkon home page

Meny główne

Autor
Rudzka Izabela (Szkoła Główna Handlowa w Warszawie)
Tytuł
Podstawy teorii gier w zarządzaniu miastem
Basics of Game Theory in City Management
Źródło
Świat Nieruchomości, 2018, nr 3(105), s. 69-75, rys., bibliogr. 43 poz.
World of Real Estate Journal
Słowa kluczowe
Zarządzanie miastem, Sytuacje konfliktowe, Podejmowanie decyzji, Teoria gier
City management, Conflict situations, Decision making, Game theory
Uwagi
Klasyfikacja JEL: C70, P40
streszcz., summ.
Abstrakt
W mieście jako konglomeracie wielu funkcji, interesów, procesów i zadań, w których dochodzi do stałego współoddziaływania i sprzężeń zwrotnych, codziennie odbywają się gry - gry widzialne i niewidzialne. Gry o władzę, wpływy, zasoby, przetrwanie lub o rozwój. Graczami są władza publiczna, administracja, społeczeństwo, przedsiębiorstwa, organizacje pozarządowe, kościoły i związki wyznaniowe. Często w ramach jednej gry tworzone są koalicje. Zdarza się jednak, że do walki staje tylko dwóch graczy. Gra nie omija nas również wtedy, gdy całkowicie nie jesteśmy nią zainteresowani, wszak bierna postawa wobec sytuacji w mieście, nie powoduje, iż ta sytuacja nie ma na nas wpływu.
Analiza przebiegu procesu gier oraz wybór najlepszej z dostępnych strategii możliwy jest między innymi poprzez zastosowanie zasad klasycznej teorii gier. Zrozumienie prawidłowości funkcjonowania teorii oraz nabycie umiejętności ich wykorzystania, w kontekście funkcjonowania miasta, pozwala nie tylko zrozumieć przebiegające w niej procesy, co przede wszystkim daje możliwość dokonywania lepszych wyborów, a przy nabyciu umiejętności wykorzystania, pozwala podniesienia efektywności własnego działania. Niniejszy artykuł stanowi próbę teoretycznego ujęcia, realnych procesów przebiegających w mieście, za pomocą narzędzi wykorzystywanych w teorii gier dla zobrazowania potencjalnych możliwości jakie daje teoria gier w podejmowaniu decyzji, związanych z różnymi procesami, funkcjonującymi w mieście. (abstrakt oryginalny)

A city is a conglomerate of many functions, interests, processes, and tasks. Within this complex organism, one can observe constant interaction and feedback, and games - visible and invisible - take place on a daily basis. Games for power, influence, resources, survival or development. The players are public authorities, administration, society at large, enterprises, non-governmental organizations, churches and religious associations. Alliances are often forged within one game. However, it is quite often the case that that a game is limited to two players. We are not free to limit our role to that of a casual observer with respect to these games. After all, a passive attitude towards the situation in the city will not mean that we will be free from the outcomes of a said situation.
An analysis of how these games transpire and evolve is possible, among other, by applying the principles of classical game theory. A more profound understanding of how the games function in the context of the city will allow one not only to better comprehend the processes that transpire within the large municipal organism, but also provide an opportunity to make better choices, and, once the right skills are acquired, to increase the effectiveness of one's own actions.
This article is an attempt to theoretically capture the real processes that take place in the city. The tools and constructs of game theory are used to illustrate the potential possibilities offered by the theory with respect to making management decisions related to various processes that transpire within city limits. (original abstract)
Dostępne w
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Biblioteka SGH im. Profesora Andrzeja Grodka
Bibliografia
Pokaż
  1. Audretsch, D.B. (2015). Everything in Its Place: Entrepreneurship and the Strategic Management of Cities, Regions and States. Oxford University Press.
  2. Berne, E. (2007). W co grają ludzie. Warszawa: PWN.
  3. Bielecki, K. (2008). Miasto to gra. Warszawa: Drukarnia Pijarów w Krakowie.
  4. Binmore, K. (2017). Teoria Gier. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
  5. Boć, J. (red.) (2003). Administracja Publiczna. Łódź: Wydawnictwo Kolonia Limited.
  6. Carr, W.G., Knuth, E.C., Leonard, |. P. (2017). The Money Power: Pawns in the Game and Empire of the City. Progressive Press.
  7. Dixit, A.K., Nalebuff, B.J. (2008). Sztuka Strategii. Warszawa: Wydawnictwo MT Biznes.
  8. Encyklopedia organizacji i zarządzania (2016). Warszawa: PWN.
  9. Gniewek, E. (2008). Kodeks Cywilny. Warszawa: CH. Beck.
  10. Interes prawny (2018). Gazeta Prawna - Encyklopedia/prawo. Pobrane z: http://www. gazetaprawna.pl/encyklopedia/prawo,hasla,335817,interes-prawny.html (25.08.2018).
  11. Kazimierczak, J. (1973). Teoria gier w cybernetyce. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza powszechna.
  12. Kędziora, R. (2017). Ogólne postępowanie administracyjne. Warszawa: CH. Beck.
  13. Kennedy, G. (1999). Negocjacje, Jak osiągnąć nową przewagę negocjacyjną. Warszawa: Wydawnictwo Business Press.
  14. Koralewska, M. (2013). Informacja na temat, jakie zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy. Zeszyty Prawnicze, 4(40), 244-267.
  15. Kozielecki, J. (1970). Konflikt, teoria gier i psychologia. Warszawa: PWN.
  16. Machaj, I. (red.) (2004). Male struktury społeczne. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  17. Malawski, M" Wieczorek, A., Sosnowska, H. (2004). Konkurencja i kooperacja. Teoria gier w Ekonomii. Warszawa: PWN.
  18. Opolski, K., Modzelewski, P. (2004). Zarządzanie jakością w usługach publicznych. Warszawa: CeDeWu.
  19. Owen, G. (1975). Teoria Gier. Warszawa: PWN.
  20. Pietraś, Z.). (1997). Teoria gier jako sposób analizy procesów podejmowania decyzji politycznych. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  21. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (1989). Poznań: Wyd. Pallottinum.
  22. Reutlinger, A., Schurz, O, Hiittemann, A. (2015). Ceteris Paribus Laws. Stanford Encyclopedia of Philosophy. Pobrane z: https://plato.stanford.edu/entries/ceteris-pari-bus/#SysInt (25.08.2018).
  23. Rodin, J. (2007). The University and Urban Revival: Out of the Ivory Tower and Into the Streets. USA: University of Pennsylvania Press.
  24. Rutkowska-Gurak, A. (2013). System Osadniczy, [w:] К. Kuciński (red.), Geografia Ekonomiczna. Warszawa: Wolters Kluwer Business.
  25. Shinn, S.F. (2009). Życie to gra, czyli jak grać, by wygrać. Gliwice: Wydawnictwo Helion.
  26. Skousen, M. (2012). Narodziny współczesnej ekonomii. Żywoty i idee wielkich myślicieli. Warszawa: Wydawnictwo Fijor.com.
  27. Stiller, R. (2015). Gilgamesz. Kraków: Wydawnictwo Visa vis Etiuda.
  28. Stoner, J.A.F., Freenan, R.E., Gilbert, D.R. (2001). Kierowanie. Warszawa: PWE.
  29. Straffin, P.D. (2001). Teoria gier. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
  30. Susskind, L. (2015). Teoretyczne minimum. Co musisz wiedzieć, aby zacząć zajmować się fizyką. Warszawa: Wydawnictwo Pruszyński i S-ka.
  31. Szapiro, T. (1991). Podejście interaktywne we wspomaganiu podejmowania decyzji. Monografie i Opracowania/Szkoła Główna Handlowa, (338).
  32. Szapiro, T. (1993). Co decyduje o decyzji. Warszawa: PWN.
  33. Szczerbowski, A. (2018). Struktura organizacyjna gminy. Samorząd 1NFOR. Pobrane z: https://samorzad.infor.pl/sektor/organizacja/ustroj_i_jednostki/388108,Struktura-organizacyjna-gminy.html (2018) (25.08.2018).
  34. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2000 nr 94 poz. 1037).
  35. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2004 nr 173 poz. 1807).
  36. Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. 1997 Nr 9 poz. 43).
  37. Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. 2003 nr 96 poz. 873).
  38. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. 1984 nr 21 poz. 97).
  39. Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. 1989 nr 20 poz. 104).
  40. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 1990 Nr 16 poz. 95).
  41. Wencel, J.S. (1961). Element teorii gier. Warszawa: PWN.
  42. Williams, J.D. (1965). Strateg doskonały. Wprowadzenie do teorii gier. Warszawa: PWN.
  43. Young, P., Zamir, S. (2014). Handbook of Game Theory. Elsvier.
Cytowane przez
Pokaż
ISSN
1231-8841
Język
pol
URI / DOI
http://dx.doi.org/10.14659/WOREJ.2018.105.009
Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Udostępnij na Google+ Udostępnij na Pinterest Udostępnij na LinkedIn Wyślij znajomemu