BazEkon - Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

BazEkon home page

Meny główne

Autor
Jezierski Kamil (Akademia Ignatianum w Krakowie), Rostek Irmina (Akademia Ignatianum w Krakowie)
Tytuł
Wspólne wychowanie po rozwodzie jako wyzwanie współczesności
Joint Parenting after Divorce as a Challenge for the Modern Day
Źródło
Horyzonty Wychowania, 2019, vol. 18, nr 48, s. 23-32, bibliogr. 23 poz.
Horizons of Education
Tytuł własny numeru
Kultura rodziny
Słowa kluczowe
Rodzina, Dzieci, Opieka nad dzieckiem, Wychowanie, Dobrostan
Family, Children, Childcare, Parenting, Well-being
Uwagi
streszcz., summ.
Abstrakt
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia współpracy między rodzicami po rozwodzie i ich wspólnego zaangażowania w wychowanie dzieci jako istotnego wyzwania społecznego mającego na celu minimalizowanie szkód powodowanych przez rozwód. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Prezentowany problem badawczy odnosi się do odpowiedzi na pytania: Jakie wyzwania wynikają z kulturowych przemian związanych z rozpowszechnieniem się rozwodów? Jakie konsekwencje niesie dla rozwoju dzieci rozwód rodziców? Jaki model opieki nad dzieckiem po rozwodzie daje większe możliwości ochrony przed jego negatywnymi skutkami rozwojowymi? Poszukując odpowiedzi na te pytania, zastosowano metodę analizy literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Odwołując się do badań pokazujących konsekwencje rozwodu rodziców dla dobrostanu dzieci oraz wskazując czynniki chroniące, zwrócono szczególną uwagę na kwestię jakości porozumiewania się i współpracy między rodzicami. Przedstawiono praktyczne rozwiązania podkreślające konieczność zachowania po rozwodzie wspólnej odpowiedzialności za dziecko oraz utrzymania więzi z obojgiem rodziców. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wnioski płynące z badań dotyczących opieki współdzielonej wskazują, iż ten model opieki nad dzieckiem po rozwodzie przyczynia się do lepszej komunikacji z ojcem, lepszego przystosowania, niższych wskaźników związanych z negatywnymi emocjami i zachowaniami dzieci w wieku szkolnym i w okresie dorastania. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ze względu na coraz większe rozpowszechnienie fenomenu "kultury rozwodu" istnieje pilna potrzeba poszerzenia dyskursu na temat opieki nad dzieckiem po rozstaniu. W tym kontekście wyraźnie obserwowana jest zmiana polegająca na przechodzeniu od skupiania się na zachowaniu praw rodzica do dziecka do dbania o jego dobro i podkreślania znaczenia jego relacji z obojgiem rodziców. Wyrazem tej tendencji jest wzrastająca popularność modelu opieki współdzielonej, skłaniająca do pogłębionej refleksji nad jego konsekwencjami.(abstrakt oryginalny)

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to present the importance of cooperation between parents after divorce and their joint involvement in raising children as a significant social challenge aimed at minimizing developmental risks caused by divorce. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem refers to the answers to the following questions. What are the challenges arising from the cultural changes associated with the increasing divorce rate? What are the consequences of parents divorce for children's development? What model of parenting after a divorce protects more effectively against its negative developmental effects? Th study is conducted using the analysis of literature on the subject. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Referring to studies showing the consequences of divorce for the children wellbeing and indicating some resilience factors, special attention was paid to the quality of communication and cooperation between parents. Practical solutions were suggested in order to emphasize the need to maintain shared responsibility for the child after divorce, and to maintain his/her relationships with both parents. RESEARCH RESULTS: The results of the research on shared parenting indicate that this model of custody after divorce contributes to better communication with the father, better adaptation, lower rates of negative emotions and behaviors of children in school age and adolescence. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Due to the prevalence of the "divorce culture," there is an urgent need to broaden the discourse on child care after separation. In this context, a change is observed in moving from focusing on maintaining the parent's rights to the child to care for his/her welfare and emphasizing the importance of her/his relationship with both parents. An expression of this tendency is the growing popularity of the shared parenting model, prompting an indepth reflection on its consequences.(original abstract)
Dostępne w
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Pełny tekst
Pokaż
Bibliografia
Pokaż
  1. Ackerman, M.J. (2001). Clinician's guide to child custody evaluations. Hoboken, New Jersey: J. Wiley & Sons.
  2. Afifi, T.D., Granger, D.A., Joseph, A., Denes, A. i Aldeis, D. (2015). The influence of divorce and parents' communication skills on adolescents' and young adults' stress reactivity and recovery. Communication Research, 42(7), 1009-1042.
  3. Amato, P.R. (2010). Research on divorce: Continuing trends and new developments. Journal of Marriage and Family, 72(3), 650-666.
  4. Bjarnason, T. i Arnarsson, A.M. (2011). Joint physical custody and communication with parents: Comparative Study of 36 Western Societies. Journal of Comparative Family Studies, 42(6).
  5. Błażek, M. (2014). Rozwód jako sytuacja kryzysowa w rodzinie. W: I. Janicka i H. Liberska (red.), Psychologia rodziny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. Bornstein, M.H. (2015). Culture, Parenting, and Zero-to-Threes. Zero to three, 35(4), 2-9.
  7. Bowlby, J. (1988). A secure base. London: Routledge.
  8. Goldenberg, I. i Goldenberg, H. (2006). Terapia rodzin. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  9. Hetherington, E.M. (1989). Coping with Family Transitions: Winners, Losers, and Survivors. Child Development, 60(1), 1-14.
  10. Hofstede, G. (2007). Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
  11. Holmes, J. (1993). John Bowlby &Attachment Theory. London: Routledge.
  12. Kelly, J.B. (2012). Risk and protective factors associated with child and adolescent adjustment following separation and divorce. W: L. Drozd, M. Saini i N. Olesen (red.), Parenting plan evaluations: Applied research for the family court. New York: Oxford University Press.
  13. Kruk, E. (2013). The Equal Parent Presumption: Social Justice in the Legal Determination of Parenting After Divorce. Montreal/Kingston: McGill-Queen's University Press.
  14. Kujawa, M. i Jezierski, K. (2016). Wspólne rodzicielstwo po rozwodzie - o rozumieniu opieki naprzemiennej. W:A. Czerederecka (red.), Standardy opiniowania psychologicznego w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych.
  15. Maccoby, E.E., Depner, C.E. i Mnookin, R.H. (1990). Coparenting in the second year after divorce. Journal of Marriage and the Family, 52(1), 141-155.
  16. Mahrer, N., Sandler, I., Wolchik, S., Winslow, E., Moran, J. i Weinstock, D. (2016). How Do Parenting Time and Interparental Conflict Affect the Relations of Quality of Parenting and Child Well-Being Following Divorce? W: L. Drozd, M. Saini i N. Olesen (red.), Parenting plan evaluations: Applied research for the family court. New York: Oxford University Press.
  17. Murphy, S.E., Jacobovitz, D.B. i Hazen, N.L. (2016). What's so Bad About Competitive Co-parenting? Family-Level Predictors of Children's Externalizing Symptoms. Journal of Child and Family Studies, 25(5), 1684-1690.
  18. Nielsen, L. (2013). Shared residential custody: Review of the research. American Journal of Family Law, 26, 61-71.
  19. Pruett, M.K. i Donsky, T. (2011). Coparenting after divorce: Paving pathways for parental cooperation, conflict resolution, and redefined family roles. W: McHale, J.P. i Lindahl, K.M. (red.), Coparenting: A conceptual and clinical examination of family systems. Washington DC: American Psychological Association.
  20. Rocznik Demograficzny 2017. Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych.
  21. Slany, K. (2008). Alternatywne formy życia małżeńsko-rodzinnego w ponowoczesnym świecie. Kraków: Nomos.
  22. Trinder, L. (2010). Shared Residence: A Review of Recent Research Evidence. Child and Family Law Quarterly, 22(4), 475-498.
  23. Whitehead, B.D. (1996). Divorce Culture: Rethinking Our Commitments to Marriage and Family. New York: Vintage Books.
Cytowane przez
Pokaż
ISSN
2391-9485
Język
pol
URI / DOI
http://dx.doi.org/10.35765/HW.2019.1848.02
Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Udostępnij na Google+ Udostępnij na Pinterest Udostępnij na LinkedIn Wyślij znajomemu