BazEkon - Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

BazEkon home page

Meny główne

Autor
Kantyka Zbigniew (Uniwersytet Śląski w Katowicach)
Tytuł
Politolog jako medialny komentator polityki
A Political Scientist as a News Commentator
Źródło
Studia Politicae Universitatis Silesiensis, 2012, T. 8, s. 155-175
Słowa kluczowe
Politologia, Nauki społeczne, Pracownicy naukowi, Media, Media komunikowania
Political science, Social sciences, Academic staff, Media, Media communication
Uwagi
summ.
Abstrakt
W tej nowej przestrzeni znalazło się zdecydowanie więcej niż do tej pory miejsca nie tylko dla podstawowych uczestników politycznej gry, polityków i obywateli oraz spełniających funkcję informatorów dziennikarzy, ale także dla reprezentantów świata nauki (specjalistów, ekspertów), którzy nigdy dotąd nie mieli możliwości tak intensywnego włączania się w publiczny dyskurs. Ten nowy kontekst i związane z nim różne doświadczenia i obserwacje w sposób naturalny skłaniają do głębszej refleksji na temat celów i funkcji udziału naukowców w komentowaniu zjawisk i procesów politycznych oraz związanych z tym postaw. Dotyczy to zwłaszcza - ze względu na zakres kompetencji oraz związany z tym autorytet - politologów i socjologów polityki, przed którymi staje pytanie: Czy podejmować się tej roli, a jeśli tak, to w jaki sposób się z niej wywiązywać? (fragment tekstu)

The starting point for the issues discussed in the article is a thesis about a growing need, which stems from the dynamic development of the media, for political scientists in a role of events and political mechanisms commentators. This situation results in new contexts for traditional questions of combining scientific knowledge with political practice. The important primary barrier is the peculiarity of knowledge of politics, which is inevitably pertained to controversies of a ideological nature by referring to the conflicts and contradictions being at the core of political competition. A total escape into the axiological neutrality is impossible, and the more rational solution seems controlling the processes of judging in order to facilitate transcending the needs and motivation inspired by particularistic group interests. In practice, the above does not always take place - and one has to acknowledge very disturbing process of blurring the division between a politician and political scientist. By drifting away from objectivism and identifying with a certain political group, also in opinions on current issues, political scientists lose their credibility, which - in its general dimension - leads to devaluing of opinions based the authority of science in the public opinion. One of the key factors influencing the growing dominance of form over content is the commercialization of the media and politics. The scientists are facing the need of inscribing themselves in this new model for which competence is a matter of minor importance and the key role is played by "stardom". Despite the numerous threats pointed out in the article, there is a hope that the emerging potential of the new forms of communication could be used in creating the efficient combination of scientific knowledge and political practice, which is a dream old-established in philosophy of politics. (original abstract)
Dostępne w
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach
Pełny tekst
Pokaż
Bibliografia
Pokaż
  1. J. Habermas: Unaukowiona polityka a opinia publiczna. W: J. Habermas: Teoria i praktyka. Wybór pism. Warszawa 1983, s. 402-422
  2. O. Cetwiński: Teoria narracji politologicznej. Warszawa-Zielona Góra 2002
  3. J. Szacki: Obiektywizm i subiektywizm w socjologii. W: J. Szacki: Dylematy historiografii idei oraz inne szkice i studia. Warszawa 1991, s. 167-217
  4. J. K. Smith, P. Hodkinson: Relatywizm, kryteria i polityka. W: Metody badań jakościowych. Red. N.K. Denzin, Y.S. Lincoln. Warszawa 2009, T. 2, s. 391-413
  5. M. Weber: "Obiektywność" poznania w naukach społecznych. W: Problemy socjologii wiedzy. Wybór A. Chmielecki i in. Warszawa 1985
  6. L. Wirth: Przedmowa do wydania angielskiego. W: K. Mannheim: Ideologia i utopia. Przeł. J. Miziński. Lublin 1992
  7. K. Mannheim: Czy możliwa jest polityka jako nauka (problem teorii i praktyki). W: K. Mannheim: Ideologia i utopia. Przeł. J. Miziński. Lublin 1992
  8. G. Sartori: Teoria demokracji. Warszawa 1998
  9. Ch. Lasch: Bunt elit. Kraków 1997
  10. J. Benda: La trahison des clercs. Paris 1927
  11. L. Krieger: The Intellectuals and European Society. "Political Science Quarterly" 1952, Vol. 67, No 2, s. 225-247
  12. F. G. Wilson: Public Opinion and the Intellectuals. "American Political Science Review" 1954, Vol. 48, No 2, s. 321-339
  13. L. Kołakowski: Odpowiedzialność i historia. Cz. 1: Spisek pięknoduchów. "Nowa Kultura" 1957, nr 35
  14. The Intellectuals. A Controversial Portrait. Ed. G. B. de Huszar. Glencoe 1960
  15. J. Szczepański: Mitologizacja intelektualistów. "Studia Socjologiczne" 1962, nr 3, s. 5-27
  16. C. Madajczyk: Klerk czy intelektualista zaangażowany? Świat polityki wobec twórców kultury i naukowców europejskich w pierwszej połowie XX wieku. Poznań 1999
  17. S. Collini: Absent Minds: Intellectuals in Britain. Oxford 2006
  18. C. Wright Mills: Wyobraźnia socjologiczna. Przeł. M. Bucholc. Warszawa 2007
  19. Ch. Boswell: The Political Uses of Expert Knowledge. Immigration Policy and Social Research. Cambridge 2009
  20. F. Furedi: Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? Przeł. K. Marek. Warszawa 2008
  21. Knowledge and Power. The Changing Role of European Intellectuals. Eds. R. P. K. Lawrence, M. Dobler. Averbury 1996
  22. A. Posner: Public Intellectuals: A Study of Decline. Cambridge-London 2001
  23. Public Philosophy and Political Science. Crisis and Reflection. Ed. E. R. Statham Jr. Lanham 2002
  24. Ch. Boswell: The Political Functions of Expert Knowledge: Knowledge and Legitimation in European Union Immigration Policy. "Journal of European Public Policy" 2008, Vol. 15, Issue 4, s. 471-488
  25. T. D. Kendall: Strategic Political Commentary. "Public Choice" 2010, Vol. 142
  26. T. Hobbes: Lewiatan. Przeł. Cz. Znamierowski. Warszawa 1954
  27. E. Neveu: Media and Politics in French Political Science. "European Journal of Political Research" 1998, Vol. 33
  28. W. L. Bennett, R. G. Lawrence, S. Livingston: When the Press Fails: Political Power and the News Media from Iraq to Katrina. Chicago-London 2007
  29. M. Prior: Post Broadcast Democracy: How Media Choice Increases Inequality in Political Involvement and Polarizes Elections. Cambridge 2007
  30. J. Willis: The Media Effect: How the News Influences Politics and Government. Westport 2007
  31. K. Voltmer: Mass Media and Political Communication in New Democracies. New York 2006
  32. G. Sartori: Homo videns. Telewizja i postmyślenie. Przeł. J. Uszyński. Warszawa 2007
  33. Z. Kloch: Odmiany dyskursu. Semiotyka życia publicznego w Polsce po 1989 roku. Wrocław 2006
  34. M. Fikus: Przyjeżdża telewizja do naukowca. "Gazeta Wyborcza" z 1 grudnia 2008
  35. V. Kamber: Poison Politics: Are Negative Campaigns Destroying Democracy? New York 1997
  36. D. Dayan, E. Katz: Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo. Przeł. A. Sawisz. Warszawa 2008.
  37. R. Lembo: Thinking Through Television. Cambridge-New York 2000
  38. J. Szacki: Intelektualiści pomiędzy kulturą a polityką. W: J. Szacki: Dylematy historiografii idei oraz inne szkice i studia. Warszawa 1991, s. 167-217
  39. G. Majone: Dowody, argumenty i perswazja w procesie politycznym. Przeł. D. Sielski. Warszawa 2004
  40. A. Walicki: Moralne wątpliwości co do moralnych rozliczeń. W: A. Walicki: Polskie zmagania z wolnością. Kraków 2000 (wyd. 2)
  41. M. Walzer: Polityka i namiętność. O bardziej egalitarny liberalizm. Warszawa 2006, s. 163-189
  42. S. Ossowski: Na szlakach marksizmu. "Myśl Współczesna" 1948, nr 8
  43. S. Ossowski: Dzieła. T. 6. Warszawa 1970
  44. S. Ossowski: Refleksje nowojorskie. "Myśl Współczesna" 1949, nr 5
Cytowane przez
Pokaż
ISSN
2353-9747
Język
pol
Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Udostępnij na Google+ Udostępnij na Pinterest Udostępnij na LinkedIn Wyślij znajomemu