BazEkon - Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

BazEkon home page

Meny główne

Autor
Stopińska-Pająk Agnieszka
Tytuł
"Szkoła starości" - być, aby się uczyć
"The School of Old Age" - to Be to Learn
Źródło
Chowanna, 2009, T. 2(33), s. 11-23, bibliogr. 18 poz.
Tytuł własny numeru
Edukacja wobec starości - tradycja i współczesność
Słowa kluczowe
Ludzie starsi, Proces starzenia, Proces starzenia się ludności, Uniwersytet Trzeciego Wieku, Styl życia, Jakość życia, Edukacja
Elderly people, Aging process, Process of people ageing, University of the Third Age, Lifestyle, Quality of life, Education
Uwagi
summ.
Abstrakt
Tytuł mojego artykułu nawiązuje właśnie do takiego postrzegania człowieka i jego losu. Życie traktuję jako proces uczenia się, można powiedzieć, że życie człowieka jest po prostu nieustającym uczeniem się. Jesteśmy po to, aby się uczyć i to niezależnie, czy owo "być" będziemy rozumieć w wymiarze biologicznym, czy humanistycznym. A zatem "być, aby się uczyć". Pierwsza fraza tytułu mojego artykułu - "szkoła starości", nasuwa wiele pytań. Czym jest "szkoła starości" w kontekście przedstawionych rozważań? Czy starość wymaga szkoły? Wszak powszechna jest opinia, że szkoła to atrybut młodości, a starość jest mądra. Czy "szkoła starości" ma uczyć, jak się należy starzeć, co można byłoby literalnie odczytać, czy też - jak żyć aktywnie w ponowoczesnym świecie, będąc człowiekiem starym? Czy "szkołę starości" należy postrzegać przestrzennie, terytorialnie, czy też widzieć ją w wymiarze temporalnym? Czy jest zatem dla ludzi starych, mając na uwadze wiek kalendarzowy człowieka, czy też dla wszystkich innych grup wiekowych? Czy "szkoła starości" wymaga więc odrębnych budynków, nauczycieli, mistrzów, czy też jest sposobem/stylem życia refleksywnego, otwartego, kreatywnego, podmiotowego i odpowiedzialnego za doświadczanie życia, takiego a nie innego? Pytań można postawić znacznie więcej, trudniej znaleźć jedną właściwą odpowiedź, bo też będzie ich wiele i każda z nich będzie zawierała jakąś część prawdy. (fragment tekstu)

This paper discusses Jan Amos Komeński's concept of "The School of Old Age" showing its topicality and usefulness in contemporary analyses into the educational problems of old people. The author refers to twenty century educational reports and contemporary concepts of human education linking it to Mr Komeński's idea formulated over 300 years ago. "The School of Old Age" was presented as time ans place to be to learn but also the time we are now to learn. According to the author, "The School of Old Age" is to be perceived as a chance for all of us, both old people and children, youth, middle-age and approaching old age people to get to know ourselves, understand, engage into dialogue and create our own identity. (original abstract)
Dostępne w
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach
Pełny tekst
Pokaż
Bibliografia
Pokaż
  1. Bauman Z., 2000: Ponowoczesność jako źródło cierpień. Warszawa
  2. Botkin J.W., Elmandjera M., Malitza M., 1982: Uczyć się - bez granic. Jak zewrzeć "lukę ludzką". Raport Klubu Rzymskiego. Tłum. M. Kukliński. Warszawa
  3. Delors J., red., 1998: Edukacja - jest w niej ukryty skarb. Raport dla UNESCO Międzynarodowej Komisji do spraw Edukacji dla XXI wieku. Przetł. W. Rabczuk. Warszawa
  4. Emerson R.W., 1997: Myśli. Przekł. O. Dylis, wybór B. Nowak. Lublin
  5. Faure E., red., 1975: Uczyć się, aby być. Przetł. Z. Zakrzewska, przedmowa C. Kupisiewicz. Warszawa
  6. Giddens A., 2002: Nowoczesność i tożsamość. "Ja" i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Przeł. A. Szulżycka. Warszawa
  7. Jakubowski F., 1957: Z prac naukowych i oświatowych UNESCO. "Oświata Dorosłych", nr 3
  8. Kocimska P., 2003: Starość wyzwaniem dla współczesności. "Niebieska Linia", nr 5
  9. Komeński J.A., 1956: Wielka dydaktyka. Wrocław
  10. Komeński J.A., 1973: Pampaedia. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk
  11. Krzywicki L., 1913: Drogi oświaty. W: Praca oświatowa. Jej zadania, metody, organizacja. Podręcznik oprac. staraniem Uniwersytetu Ludowego im. A. Mickiewicza przez T. Bobrowskiego [i in.]. Kraków
  12. Kwieciński Z., 2004: Pedagogiczne aspekty wyzerowania. W: Człowiek i edukacja. Red. E.A. Wesołowska. Płock
  13. Ostrowski M., 2007: Ludzie. Pochwała dialogu. Jak się stać lepszym obcym. Z Theodore'em Zeldinem, angielskim historykiem - o tym, czy ważniejsze jest szczęście, czy braterstwo i o projekcie dialogu między ludźmi, rozmawia ... "Polityka" ["Niezbędnik inteligenta"], nr 39
  14. Majorek C., 1995: Warsztat badawczy historyka wychowania dziejów najnowszych. W: Stan i perspektywy historii wychowania. Red. W. Jamrożek. Poznań
  15. Palka S., 2004: Pedagogika teoretycznie i praktycznie zorientowana a badania historii wychowaniami i myśli pedagogicznej. W: Konteksty i metody w badaniach historyczno-pedagogicznych. Red. T. Jałmużna, I. Michalska, G. Michalski. Kraków
  16. Pędich W., 1996: Ludzie starzy. Warszawa
  17. Suchodolski B., 1982: Przedmowa do wydania polskiego. W: J.W. Botkin, M. Elmandjera, M. Malitza: Uczyć się - bez granic. Jak zewrzeć "lukę ludzką". Raport Klubu Rzymskiego. Tłum. M. Kukliński. Warszawa
  18. Suchodolski B., 2003: Edukacja permanentna rozdroża i nadzieje. Warszawa
Cytowane przez
Pokaż
ISSN
0137-706X
Język
pol
Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Udostępnij na Google+ Udostępnij na Pinterest Udostępnij na LinkedIn Wyślij znajomemu