BazEkon - Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

BazEkon home page

Meny główne

Autor
Klimkiewicz Katarzyna (AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie), Staszkiewicz Marzena (AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie)
Tytuł
HR biznes partner jako coach społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i zrównoważonego rozwoju
The HR Business Partner as a Coach for Corporate Social Responsibility and Sustainable Development
Źródło
Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 2021, nr 5 (142), s. 95-116, rys., bibliogr. 68 poz.
Human Resource Management
Słowa kluczowe
HR biznes partnera (HRBP), Społeczna odpowiedzialność biznesu, Coaching, Rozwój zrównoważony, Kompetencje
HR Business Partner, Corporate Social Responsibility (CSR), Coaching, Sustainable development, Competences
Uwagi
Klasyfikacja JEL: J24, M140, M540
streszcz., summ.
Abstrakt
Artykuł został poświęcony problematyce społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (corporate social responsibility - CSR) i zrównoważonego rozwoju oraz temu, jak HR biznes partner (HRBP) może dzięki działaniom coachingowym, zgodnie z założeniem coachingu wiedzy, rozwijać kompetencje menedżera związane ze społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw i zrównoważonym rozwojem. Podstawą do nakreślenia rodzaju tych aktywności stała się trójkomponentowa definicja kompetencji, w której podkreślono konieczność uwzględniania trzech obszarów istotnych dla ich całościowego, kompleksowego rozwoju. Opisano komponenty poznawcze, motywacyjne i behawioralne oraz ich znaczenie dla kształtowania kompetencji menedżera w obszarze społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i zrównoważonego rozwoju. (abstrakt oryginalny)

Corporate Social Responsibility (CSR) is a management concept whereby business takes into account the social and environmental impact to which it exposes its stakeholders. It is a socially constructed concept. The way that CSR is implemented in organizations depends on the awareness and understanding of CSR by managers. Therefore, it seems reasonable to assume that the manager's understanding and attitude towards CSR will be one of the key factors that determine managerial decisions with respect to sustainable development. In this context, the role of the HR Business Partner who understands both the needs of his internal (business) and external (market) clients can help the manager understand and implement the idea of corporate social responsibility. Moreover, in their daily work, HR Business Partners spend most of their time carrying out tasks aimed at the needs of managerial staff, where one of their basic functions as mentioned in the literature on the subject is the role of a coach. Thus, their ability to influence awareness of CSR and sustainable development on the part of organizations among managers seems to be significant. For this reason, the task of HR Business Partners will be to suport managers both in expanding their knowledge in the discussed area and building sensitivity and awareness so as to encourage them to include CSR aspects in their decisions. The article tackles the question of exactly what are the core competences of the HR Business Partner who, through coaching activities and in line with the knowledge coaching approach, develops managerial competences related to CSR and sustainable development. The basis for outlining the type of interactions is the three-component definition of competences, which draws attention to the need to take into account three areas important for the comprehensive development of competences. The cognitive, motivational and behavioral components and their importance for shaping managerial competences in the field of corporate social responsibility and sustainable development are also described. (original abstract)
Dostępne w
Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Biblioteka SGH im. Profesora Andrzeja Grodka
Bibliografia
Pokaż
  1. Armstrong, M., Taylor, S. (2016). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa: Wolters Kluwer.
  2. Bachmann, P., Ingenhoff, D. (2016). Legitimacy through CSR disclosures? The advantage outweighs the disadvantages. Public Relations Review, 42 (3), 386-394.
  3. Barcik, A., Malysiak, J., Dziwinski, P., Jakubiec, M. (2021). The Role of Leadership in Corporate Social Responsibility as a Manifestation of Organization's Intellectual Capital: A Conceptual Framework. European Reasearch Studies Journal, 24 (1), 708-726.
  4. Barrena-Martínez, J., López-Fernández, M., Romero-Fernández, P. M. (2019). Towards a configuration of socially responsible human resource management policies and practices: Findings from an academic consensus. International Journal of Human Resource Management, 30 (17), 2544-2580.
  5. Basu, K., Palazzo, G. (2008). Corporate Social Responsibility: A Process Model of Sensemaking. Academy of Management Review, 33 (1), 122-136.
  6. Beck-Krala, E., Klimkiewicz, K. (2017). Reward Programs Supporting Environmental Organizational Policy. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 119 (6), 41-56.
  7. Beck-Krala, E., Scott, D. i Klimkiewicz, K. (2019). Socially responsible and sustainable rewards programmes. W: The Routledge Companion to Reward Management.
  8. Borkowska, S. (2006). Corporate Social Responsibility: A New HRM Dimension. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 6 (52), 47-66.
  9. Carroll, A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility: Toward the moral management of organizational stakeholders. Business Horizons, 34 (4), 39-48.
  10. CIPD (2021). HR Business Partner roles. Chartered Institute of Personnel and Development. Pobrane z: https://www.cipd.co.uk/careers/career-options/hr-business-partner-roles#gref
  11. Cohen, E. (2010). CSR for HR: A Necessary Partnership for Advancing Responsible Business Practices. Routledge.
  12. Crane, A., Matten, D. (2021). COVID-19 and the Future of CSR Research. Journal of Management Studies, 58 (1), 278-282.
  13. Czarkowska, L. D., Wujec, B. (2013). Etyka w coachingu. Model siedmiu wartości telicznych i autotelicznych wspierających rozwój świadomości przywódców i menedżerów w procesie coachingu na tle zmian świadomości społecznej. W: L. D. Czarkowska (red.), Leadership Coaching jako odpowiedź na wyzwania współczesnego świata (67-90). Warszawa: Poltext.
  14. Dahlsrud, A. (2008). How corporate social responsibility is defined: An analysis of 37 definitions. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 15 (1), 1-13.
  15. Deloitte (2018). Trendy HR 2018 Czas odpowiedzialnych firm. Pobrane z: https://www2.deloitte.com/pl/pl/pages/human-capital/articles/raport-trendy-hr-2018.html.
  16. Deloitte (2019). Raport Trendy HR 2019|Polska. Prowadzenie firmy odpowiedzialnej: zmiana w zarządzaniu - człowiek w centrum uwagi. Pobrane z: https://www2.deloitte.com/pl/pl/pages/human-capital/articles/raport-trendy-hr-2019.html.
  17. Deloitte (2020). Raport: Trendy HR 2020|Polska Global Human Capital Trends 2020: Firmy odpowiedzialne w praktyce. Pobrane z: https://www2.deloitte.com/pl/pl/pages/human-capital/articles/raport-trendy-hr-2020.html.
  18. Deloitte (2021). RAPORT: Trendy HR 2021|Global Human Capital Trends 2021 Biznes odpowiedzialny a zaburzony porządek świata: przejście od strategii przetrwania do strategii rozwoju. Pobrane z: https://www2.deloitte.com/pl/pl/pages/human-capital/articles/raport-trendy-hr-2021.html.
  19. Edelman (2020). 2020 Edelman Trust Barometer. Edelman Holdings Inc. Pobrane z: https://www.edelman.com/trust/2020-trust-barometer%0Ahttps://www.edelman.com/sites/g/files/aatuss191/files/2020-01/2020 Edelman Trust Barometer Global Report.pdf?utm_campaign=Global: Trust Barometer 2020&utm_source=Website.
  20. Edelman Trust Barometer (2019). 2019 Edelman Trust Barometer Global Report. W: Edelman Trust Barometer. Pobrane z: https://cms.edelman.com/sites/default/files/2017-03/2009-Trust-Barometer-Global-Deck.pdf.
  21. Elkington, J. (1997). Cannibals with forks: The Triple Bottom Line of 21st Century. Journal of Business Ethics, 23 (2), 229-231.
  22. European Commission (2011). A renewed EU strategy 2011-14 for Corporate Social Responsibility. Communication (Issue March). Pobrane z: http://www.eurocommerce.eu/media/7237/position-csr-renewed_csr_strategy_2011-14-07.03.2012.pdf.
  23. Europejski Program Modernizacji Polskich Firm (2020). CSR W MŚP: Raport 2019. Pobrane z: https://efl.pl/wp-content/uploads/2019/10/Raport-EFL-o-CSR-2019-1.pdf.
  24. Falkenberg, J., i Brunsæl, P. (2011). Corporate Social Responsibility: A Strategic Advantage or a Strategic Necessity? Journal of Business Ethics, 99 (SUPPL. 1), 9-16.
  25. Filipowicz, G. (2004). Zarządzanie kompetencjami zawodowymi. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
  26. Filipowicz, G. (2016). HR Business Partner. Koncepcja i praktyka. Warszawa: Wolters Kluwer S.A.
  27. Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stakeholder approach. Boston: Pitman.
  28. Friedman, M. (1970). A Friedman doctrine - The Social Responsibility of Business Is to Increase Its Profits. New York Times Magazine, 6 (33), 122-124.
  29. Friedrich, E. i Wüstenhagen, R. (2017). Leading Organizations Through the Stages of Grief: The Development of Negative Emotions Over Environmental Change. Business and Society, 56 (2), 186-213.
  30. Gasiul, H. (2007). Teorie emocji i motywacji. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stanisława Wyszyńskiego.
  31. GlobeScan i CSREurope (2020). The European Pact for Sustainable Industry: Making the Green Deal a success CSR Europe White Paper 2020. Pobrane z: https://static1.squ-arespace.com/static/5df776f6866c14507f2df68a/t/5f91ab8f19bc811d73d086-b2/1603382174412/CSR+Europe+White+Paper+2020.pdf.
  32. Hąbek, P., Pawłowska, E. (2009). Społeczna odpowiedzialność organizacji a kompetencje menedżerów. Przegląd Organizacji, 2, 17-20.
  33. International Coaching Federation (2021). Pobrane z https://icf.org.pl/.
  34. Jensen, M. C., Meckling, W. H. (1976). Theory of the firm: Managerial behavior, agency costs and ownership structure. Journal of Financial Economics, 3 (4), 305-360.
  35. Juchnowicz, M. (2014). Zarządzanie kapitałem ludzkim. Procesy - narzędzia - aplikacje. Warszawa: PWE.
  36. Juchnowicz, M., Sienkiewicz, Ł. (2006). Jak oceniać pracę? Wartość stanowisk i kompetencji. Warszawa: Difin.
  37. Kampa-Kokesch, S., Anderson, M. Z. (2001). Executive Coaching: A Comprehensive Review of the Literature. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 53, 205-228.
  38. Klimkiewicz, K., Kowalik, W. (2020). Changes in the Discourse on Corporate Social Responsibility: A Case Study, the Example of a Trade Journal in the Field of Human Resource Management. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 3-4, 43-60.
  39. Klimkiewicz, K., Oltra, V. (2017). Does CSR Enhance Employer Attractiveness? The Role of Millennial Job Seekers' Attitudes. Corporate Social Responsibility and Environmental Management.
  40. Kossowska, M., Sołtysińska, I. (2002). Szkolenia pracowników a rozwój organizacji. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
  41. Kramar, R. (2014). Beyond strategic human resource management: Is sustainable human resource management the next approach? International Journal of Human Resource Management, 25 (8), 1069-1089.
  42. Kulig-Moskwa, K. (2014). Rola wolontariatu pracowniczego w rozwoju kompetencji pracowników. Marketing i Rynek, 5 (CD), 1099-1106.
  43. Lėvy-Laboyer, C. (1997). Kierowanie kompetencjami. Bilans doświadczeń zawodowych. Warszawa: Poltext.
  44. Majka, A. (2011). Coaching menedżerski jako metoda rozwoju kapitału ludzkiego na przykładzie firmy Deloitte. Coaching Review, 1, 117-132.
  45. Marquardt, D. (2018). Komunikowanie założeń i wartości dotyczących ZZL w raportach CSR banków działających w Polsce : analiza z wykorzystaniem ram interpretacyjnych. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 5, 45-62.
  46. Mitwirkung. (2018). Konzept Das Konzept "Lernen in fremden Lebenswelten". Pobrane z: www.mitwirkung.eu.
  47. Muszyński, M., Wrona, M. (2014). Teoria uczenia się egzystencjalnego i transformatywnego. Możliwości wykorzystania wiedzy andragogicznej w praktyce coachingowej. Coaching Review, 1, 30-59.
  48. Oleksyn, T. (2010). Zarządzanie kompetencjami. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
  49. Onkila, T. (2015). Pride or Embarrassment? Employees' Emotions and Corporate Social Responsibility. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 22 (4), 222-236.
  50. Scott, D., Beck-Krala, E., Klimkiewicz, K., Tabasso, M. (2020). The Role of Rewards Leaders in Corporate Social Responsibility and Sustainability. WorldatWork Journal, 29 (2), 8-19.
  51. SDGs. (2020). The 17 Goals. Sustainable Development. Department of Economic and Social Affairs. Pobrane z: https://sdgs.un.org/goals.
  52. Sheehy, B. (2014). Defining CSR: Problems and Solutions. Journal of Business Ethics, 131 (3), 625-648.
  53. Sidor-Rządkowska, M. (2012). Profesjonalny coaching. Warszawa: Wolters Kluwer business.
  54. Stankiewicz, J. i Łychmus, P. (2009). Coaching wiedzy jako metoda wspomagająca rozwijanie kompetencji i postaw pracowników organizacji opartych na wiedzy. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, 12, 135-143.
  55. Strzelczak, M., Joniewicz, T. (2020). Menedżerowie CSR 2020. Pobrane z: https://odpowiedzialnybiznes.pl/publikacje/menedzerowie-csr-2020/.
  56. Szczepańska-Woszczyna, K. (2015). Responsible Leadership Contribution to Human Resource Management - A Study of CSR-HR Interface. Procedia Economics and Finance, 34, 403-409.
  57. Szczęsna, A., Rostkowski, T. (2004). Zarządzanie kompetencjami. W: T. Rostkowski (red.), Nowoczesne metody zarządzania zasobami ludzkimi (37-76). Warszawa: Difin.
  58. Tuan, L. T. (2013). Emotional intelligence as the departure of the path to corporate governance. Corporate Governance (Bingley), 13 (2), 148-168.
  59. Ulrich, D., Beatty, D. (2001). From Partners to Players: Extending the HR Playing Field. Human Resource Management, 10 (4), 293-307.
  60. Ulrich, D., Kryscynski, D., Ulrich, M., Brockbank, W. (2017). Competencies for HR Professionals Who Deliver Outcomes. Employment Relations Today, 44 (2), 37-44.
  61. Visser, W. (2014). CSR 2.0 Transforming Corporate Sustainability and Responsibility.
  62. Weick, K. E., Sutcliffe, K. M., Obstfeld, D. (2005). Organizing and the Process of Sensemaking. Organization Science, 16 (4), 409-421.
  63. Wheeler, D., Colbert, B., Freeman, R. E. (2003). Focusing on Value: Reconciling Corporate Social Responsibility, Sustainability and a Stakeholder Approach in a Network World. Journal of General Management, 28 (3), 1-28.
  64. Wieland, J. (2005). Corporate governance, values management, and standards: A European perspective. Business and Society, 44 (1), 74-93.
  65. World Commission on Environment and Development (1987). Our common future. Brudtland Report, 383. Pobrane z: https://idl-bnc-idrc.dspacedirect.org/handle/10625/18365.
  66. Wiszejko-Wierzbicka, D. (2013). Kompetencje społeczne - rozpoznanie i rozwój. Pobrane z: http://docplayer.pl/16124043-Kompetencje-spoleczne-rozpoznanie.html.
  67. Zaleśna, A. (2018). Managerial Competencies Model for Responsible and Sustainable Enterprises. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 512, 280-288.
  68. Zaleśna, A. (2019). Kompetencje zarządzających w przedsiębiorstwach społecznie odpowiedzialnych. Warszawa: Difin.
Cytowane przez
Pokaż
ISSN
1641-0874
2543-4411
Język
pol
URI / DOI
http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.5055
Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Udostępnij na Google+ Udostępnij na Pinterest Udostępnij na LinkedIn Wyślij znajomemu